Akdeniz’in tuzlu rüzgarı, Silifke’nin yüksek yamaçlarında dolanırken bir zamanlar görkemli bir uygarlığın yankısı hala taşların arasında dolaşıyor. Olba Antik Kenti.
Binlerce yıl önce, tanrıların adının mırıldandığı tapınakların, su kemerlerinin ve pazar yerlerinin yükseldiği bu antik şehir, bugün tarihin sessiz ama güçlü nefesini taşıyor.
Taşların Konuştuğu Şehir
Olba, bir zamanlar dağlık Kilikya’nın kalbi sayılan bir bölgeydi. Her kayası, bir medeniyetin izini saklar: bazen bir heykel kaidesinde işlenmiş tanrıçanın yüzü, bazen de yüzyıllar boyunca su taşımış bir kemerin gölgesi.
Bu kentte her taşın, her duvarın bir hikayesi var. Kazı çalışmalarında gün yüzüne çıkarılan kadın heykelleri, mitolojik sahnelerle süslü taş bloklar ve zarif sütunlar bize o dönemin inançlarını fısıldıyor. Bu buluntular, Olba’nın yalnızca bir yerleşim değil; sanat, inanç ve günlük yaşamın kesiştiği bir merkez olduğunu gösteriyor.
Yankıları
Son yıllarda yapılan arkeolojik çalışmalar, Olba’nın tarihini daha da derinleştiriyor. Yeni bulunan seramik parçaları ve yapısal kalıntılar, buradaki yaşamın yalnızca Helenistik ve Roma dönemlerine değil, çok daha eskiye belki de ilk yerleşimci topluluklara kadar uzandığını düşündürüyor.
Bir başka dikkat çekici gelişme ise antik su sistemlerinin yeniden incelenmesi olmuş. Yer altından gelen kanallar ve taş kemerler, Olba halkının mühendislik bilgisini gözler önüne seriyor. Bu sistemler, bölgenin sıcak ikliminde suyun nasıl yaşamın özü haline geldiğini açıkça anlatıyor.
Göz Alıcı Buluntular
Kazılarda ortaya çıkan heykel parçaları, frizler ve mozaikler; dönemin estetik anlayışını gözler önüne seriyor. Kadın figürleriyle süslü kabartmalar, yaşamın bereketini simgelerken tapınak kalıntılarında yer alan taş işçiliği, inancın ne kadar güçlü bir sembol olduğunu hatırlatıyor.
Bazı alanlarda bulunan seramik fırınları, o dönem halkının gündelik yaşamını anlamamız açısından büyük önem taşıyor. Zira bu fırınlarda üretilen eşyalar, bugün hala sağlamlığını koruyarak, geçmişin el emeğini geleceğe taşıyor.
Sessizliğin İçinde Bir Çağrı
Olba’yı gezerken sessizlik bile konuşur. Rüzgar, taş duvarlardan geçerken antik zamanların dualarını taşır. Gün batımında güneş, kentin taşlarına vurduğunda, yüzlerce yıl öncesinin yankısı hala hissedilir.
Burada insan kendine şu soruyu sormalı
“Binlerce yıl sonra bizim ardımızda kalacak şey, bu taşlar kadar güçlü bir hikaye taşıyabilecek mi?”
