Temiz Çarşafa Yatmak - Sevdiği İnsanla Çay İçmek - Sokakta Göze Çarpan Bir Kedi - Boş Boş Gezmek
Hayat bazen büyük hedeflerle, planlarla, koşturmalarla yorucu oluyor. Oysa en derin huzuru çoğu zaman hiç hesaplamadığımız, en sıradan anlarda buluyoruz. İşte dört küçük şey ama aynı kaynaktan doğan bir mutluluk; temizlikten gelen ferahlık, sevdiğinden yayılan güven, sokaktan geçen bir kedinin neşesi ve amaçsız dolaşmanın özgürlüğü.
Akşam duşunu alıp temiz çarşafa uzandığında, bembeyaz pamuk dokusu yalnızca bedenini değil, zihnini de dinlendirir. Çarşafın serinliği, günün bütün gürültüsünü toplar, sakinliğe çevirir. O an fark edersin; mutluluk karmaşık bir şey değil. Sadece rahatlamak, kokusunu sevmek, yumuşak bir yüzeye gömülmek.
Ertesi sabah sevdiğin insanla içtiğin bir bardak çay, bu huzurun başka bir yüzüdür. Konuşmasanız bile, aynı anda buğulanan iki bardak sanki bir şey söyler; “Biz iyi geliyoruz birbirimize.” O masa, o sandalyeler… İnsan kalbinin evini hatırlatır.
Sokakta yürürken bir anda gözüne çarpan bir kedi, bütün yorgunluğu siler. Bir kuyruğun kıvrılışı, kısa bir miyav, göz göze gelinen o minicik güven. Kedi, sokağın resmi sahibi gibi dolaşırken, şehir de bir anda daha samimi görünür. Dünya küçülür, yumuşar.
Sonra boş boş gezersin. Herhangi bir yere yetişmeden, hiçbir şey düşünmeden. Sadece yürümek, vitrinlere bakmak, rüzgarı hissedip biraz daha ilerlemek. Plan olmayınca, zihin kendi kendine toparlanır. Belki bir banka oturursun. Kimse seni aramaz, hiçbir görev hatırlatılmaz. Sadece var olursun.
Aslında bu dört şey aynı hikayenin parçaları; bedeni dinlendiren bir alan, kalbi güçlendiren bir bağ, gözleri gülümseten küçük bir karşılaşma ve zihne nefes aldıran amaçsızlık. Büyük mutluluklar böyle doğuyor. Bir çarşafın serinliğinde, bir bardak çayın sıcaklığında, bir kedinin adımlarında ve boş boş yürüyen bir insanda. Hayat bazen karmaşık değil. Sade, sıcak ve insan gibi. Mutlu olmak da zor değil, küçük şeyler büyük huzurlar taşır.
