Oğuz Atay – Korkuyu Beklerken (1975)

Atay’ın kahramanları, hep başkalarının arasında bile yalnız insanlardır. Toplumla uyumsuz, ama kendi içinde de barışık değildirler. İnsanın kendi içine çekilmesi, başkalarının onu itmesiyle başlar. Korkuyu Beklerken adlı ana öyküde, bir adam evine gizli bir örgütten mektup gelir zanneder ama aslında mektup yoktur. Yine de o korku onu kuşatır. Gerçekte olmayan bir tehdidin gölgesinde, delirme ile uyanıklık arasında yaşar. Bu öykü, modern bireyin içsel paranoyasının metaforudur. Atay’ın karakterleri delirmemek için düşünen insanlardır. Topluma aykırı oldukları için dışlanır ama bu dışlanma onların derinliğidir.

Bu kitabı gürültüsüz bir ortamda, yavaş okuyarak deneyimleyin. Her öykü bitince birkaç dakika sessiz kalın çünkü Atay’ın cümleleri yankı ister. Korkuyu değil, bekleyişi hissedin çünkü Atay’ın dünyasında gelmeyen şey, asıl karakterdir.