Siyah…
Işığın yokluğundan doğan ama her zaman kendi ışığını içinde saklayan renk. Sessizdir, derindir, güçlüdür. Var olduğu her alanda bir ağırlık, bir ciddiyet ve bir gizem bırakır. İnsan ruhunun karanlığa baktığında aslında kendini gördüğü o ince çizgidir siyah. Siyah, dışarıdan bakıldığında soğuk ve uzak görünür fakat içine doğru ilerledikçe fark edilmeden büyüyen bir güç sunar. Bu renk, her şeyin bittiğini değil bazen “gerçek başlangıcın” geldiğini fısıldar.
Güç ve otorite: Siyah, görünmez bir liderlik hissi taşır. Giyen kişiye kararlılık ve ciddiyet kazandırır.
Gizem ve derinlik: Ruhun gölgeleriyle konuşan tek renktir. İnsan zihninde sonsuz bir boşluk değil, sonsuz bir ihtimal yaratır.
Zarafet ve minimalizm: Dünyanın en sade ama en etkileyici rengi. Kargaşayı değil, seçilmişliği temsil eder.
Koruyucu enerji: Siyah, dış dünyadan gelen fazlalıkları absorbe eder. Bir tür enerjisel zırh gibidir.
İnsan zihni siyahı gördüğünde bilinçdışındaki savunma mekanizmalarını harekete geçirir. Bu yüzden siyah, hem güvenli hem de mesafeli bir renktir. Sürekli siyah tercih eden kişiler, Düşünceleri derin, Hisleri güçlü, Sezgileri kuvvetli, Dış etkilerden çabuk etkilenen ama bunu dışarı yansıtmayan kişilerdir. Bir mekanda siyah detaylar varsa, o alanın karakteri güçlüdür. Siyahın kombinlerdeki etkisi “ben buradayım” demeden görünür kılmaktır. Eşyada siyah kullanmak düzen, netlik ve hakimiyet hissi yaratır. Elektronikte ve otomotivde siyah her zaman prestij tonudur. Siyah aslında karanlık değildir; ışıktan korunmuş sessizliktir. Bir nevi içsel reset. İnsanın kendi gölgesiyle konuşabildiği en temiz alan. Siyahın gücü, “fazlalıkları susturmasında” saklıdır.
