Ev dekorasyonunda tablolar, çoğu zaman yalnızca duvara asılan estetik objeler gibi görülür; oysa bir tablo, evin ruhunu sessizce kuran, mekana karakter kazandıran ve yaşayanların iç dünyasını dışarıya sızdıran en güçlü detaylardan biridir, çünkü bir eve girdiğimizde mobilyalardan önce bizi karşılayan şey çoğu zaman duvarların anlattığı hikâyedir.
Doğru seçilmiş bir tablo, mekanın havasını tek başına değiştirebilir; küçük bir alanı daha ferah, sade bir odayı daha derin, soğuk görünen bir salonu ise daha sıcak ve davetkar hale getirir, üstelik bunu bağırmadan, dikkat çekmeye çalışmadan yapar. Tablolar evle insan arasında görünmez bir bağ kurar; ev sahibinin neye baktığını, neyi sevdiğini, hangi duygularla yaşadığını ele verir ve bu yüzden dekorasyonun en kişisel parçası kabul edilir, çünkü koltuklar değişir, perdeler yenilenir ama bir duvarda asılı kalan tablo çoğu zaman uzun yıllar aynı yerde kalır.
Bir evde sanat olması, o mekanın yalnızca yaşanan değil, aynı zamanda düşünülen bir yer olduğunu hissettirir; tablo, evin sessiz anlarında bile konuşur, bazen huzur verir, bazen merak uyandırır, bazen de sadece bakana eşlik eder.
Evin enerjisini belirleyen şey kalabalık eşyalar değil, doğru dokunuşlardır; bu yüzden tablolar, dekorasyonun tamamlayıcısı değil, çoğu zaman merkezidir ve eve kattıkları hava, gözle görülenden çok daha derin, daha kalıcı ve daha insana dairdir.
